Πώς να χτίσω ένα σπίτι

    Την επέτειο των εβδομήντα (70) χρόνων από το θάνατο του μεγάλου μας εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά (1859-1943) διανύουμε στο φετινό σχολικό έτος (2013-2014). Διοργανώσαμε, λοιπόν, στην τάξη μας ένα project εν είδει "Παλαμιάδας". Έξι (6) τριμελείς ομάδες με την ομαδοσυνεργατική μέθοδο και εμπνευσμένες από το συγκινητικό ποίημα "Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι" δημιούργησαν τα δικά τους!!! ποιήματα, τα οποία ακολουθούν:

Ο φτωχός

Είμαι φτωχός και το θωρώ

και η νυχτιά μ' έχει πιάσει

κοιμάμαι πάνω σε παγκάκι

και η καρδιά μου πάει να σπάσει.

Όμως μια μέρα ξαφνικά

βρέθηκα σ' άλλη γειτονιά

με πήρε η κατηφόρα

κι έφτασα σ' άλλη χώρα.

Και με βρήκε ένα παιδί

και με έκανε καλά

και τον ευχαρίστησα πολύ

για την πράξη του αυτή.

Κι έγινα τώρα πια καλά

και γύρισα στη χώρα την παλιά

έβγαλα χρήματα αρκετά

κι έχτισα τη ζωή μου ξανά.

Έχτισα ορφανοτροφεία πολλά

βοήθησα αρκετά παιδιά

έγιναν τώρα πια καλά

και είμαι μια χαρά.

Ο Κωστής Παλαμάς θέλει να χτίσει το σπιτάκι του

Θα χτίσω το σπιτάκι μου

σε μέρη ταπεινά

κι όχι σε πλούσια μέρη

και δρόμους πλατιούς.

Θα χτίσω το σπιτάκι μου

σε μέρη μακρινά

θα χτίσω το σπιτάκι μου

σε μέρη εξοχικά.

Θα κάνω το σπιτάκι μου

σε μέρη ανατολικά

θα φτιάξω τη φωλίτσα μου σε μέρη ειρηνικά.

Θα κάνω το σπιτάκι μου

σε μέρη φιλικά

κι όχι σε μέρη “αργυρά”.

Το φιλόξενο σπιτάκι

Ένα σπιτάκι θέλω να χτίσω

με αγάπη και ζεστασιά.

Ένα σπιτάκι θέλω να χτίσω

με ιδρώτα και χαρά.

Θα χτίσω ένα σπιτάκι

στη ζόρικη ζωή

για να φιλεύω κόσμο

με κουρασμένη την ψυχή.

Ατέλειωτος ο δρόμος

για υπέροχη ζωή

μα η προσπάθεια μετράει

με κόπο και υπομονή.

Συγκρίνοντας τους δρόμους

Ένας δρόμος πλατύς

ένας δρόμος χαράς, διασκέδασης

όλοι είναι πρόσχαροι πολύ

και κανείς δεν φεύγει από κει.

Ένας δρόμος στενός, μικρός

της δυσκολίας, της πειθαρχίας

λίγοι περνούν από κει

και προσπαθούν μαζί.

Υπάρχουν δυο δρόμοι της ζωής,

της χαράς, της δυσκολίας.

Είναι δική σου επιλογή

εσύ ποιον θα διαλέξεις.

Το μικρό φτωχό παιδάκι

Μέσα σ' ένα μονοπάτι

βρήκα ένα καλυβάκι,

που 'χε μέσα ένα παιδάκι

μικρό, φτωχό και ταπεινό.

Πεινασμένο, διψασμένο

και πολύ ταπεινωμένο.

Του 'πα να μ' ακολουθήσει

μα αυτό μου είπε “όχι”.

Ευθύς την τσάντα μου άνοιξα

και τού 'δωσα ψωμάκι

κι ευχαριστήθηκε πολύ

που μού 'δωσε φιλάκι.

Αυτή είναι η ιστορία μας

για το μικρό παιδάκι

που βρήκα μέσα στο φτωχό

μικρό του καλυβάκι.

Η βοήθεια

Βοήθεια σε όλους

θέλω να προσφέρω

σε όλον τον κόσμο

τη βοήθεια να φέρω.

Σπίτια, ορφανοτροφεία, νοσοκομεία

αυτά θέλω να χτίσω

με χρυσά κρίνα θα τα στολίσω.

Στη χώρα τη μεγάλη

να προσφέρω

χαμόγελα θέλω

σε όλους να φέρω.

Όλα αυτά τα δίνω στην πατρίδα

όχι για να με ευγνωμονούν.

Ατέλειωτη χαρά

να προσφέρω

στον κόσμο όλο

να φέρω.