Ένα βιβλίο πάει να μας πάρει τα μυαλά

Ένα νέο βιβλίο πάει να μας πάρει τα μυαλά. Λέγεται "Πριν Μετά", είναι γαλλικό, αμιγώς εικονογαφημενό και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κόκκινο, που παρεμπιπτόντως εδράζουν στην Καλαμάτα.

     Το βιβλίο αυτό ανά δισέλιδο -ή ανά δυο δισέλιδα- φιλοξενεί στην αριστερή σελίδα -ή στο πρώτο δισέλιδο- μια εικόνα προγενέστερη και στη δεξιά σελίδα -ή στο δεύτερο δισέλιδο- μια εικόνα μεταγενέστερη. Π.χ. στην αριστερή σελίδα μπορεί να έχει έναν σωρό από τούβλα και στην απέναντι έναν τοίχο χτισμένο με αυτά. Στο πρώτο δισέλιδο, έναν βάτραχο σε μια λιμνούλα με ένα πετούμενο να στριφογυρίζει και στο επόμενο, τον ίδιο βάτραχο με την τεράστια γλώσσα του να το αρπάζει  κλπ. κλπ.  

   Τώρα, γιατί μας έχει πάρει τα μυαλά θα μου πείτε... Για πολλόυς και διαφόρους λόγους, διδακτικούς και μη.

 Πρώτα-πρώτα είναι ένα βιβλίο με εξαιρετική εικονογράφηση που μόνο να το ξεφυλλίσεις σε ταξιδεύει, σε κάνει να σκέφτεσαι, να γελάς, να προβληματίζεσαι...

   Δεύτερον, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε μεγάλο εύρος ηλικιών. Από 3 χρονών και πάνω άνετα.

  Τρίτον, έχει ωραία βιβλιοδεσία με σκληρό εξώφυλλο, ποιοτικό χαρτί και ωραία χρώματα.

    Τέταρτον, αποτελεί ένα πρώτης τάξεως σχολίκο βοήθημα, το όποιο εντασσόμενο στο ωρολόγιο πρόγραμμα μιας τάξης, δημοτικού σχολείου για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει όλους τους μαθητές, αφού πρώτα συζητήσουν, σημειώσουν, εκφραστούν (προσυγγραφικά), ύστερα να γράψουν μία πρόταση, μία παράγραφο ή κι όλοκληρη έκθεση.Είναι, επομένως, μια πολύ καλή πηγή έμπνευσης, ώστε ο μαθητής να μπορέσει να εκφραστεί προφορικώς ή γραπτώς με κέφι, όρεξη και, κυρίως, δημιουργικότητα. Σύμφωνα και με τις νέες παιδαγωγικές επιταγές περί γραπτής έκφρασης. 

    Πέμπτον, μπορείς να διδάξεις ακόμα και γραμματική. Π.χ. τους χρόνους (παρελθοντικούς, μελλοντικούς), τα επιρρήματα (τοπικά, χρονικά κλπ.) και πολλά ακόμα φαινόμενα.

 

Το δοκίμασα και πέτυχε!!!! Δοκιμάστε το κι εσείς.

 

Παρακάτω ακολουθούν μερικά στοιχεία αν επιθυμεί κάποιος να το αναζητήσει:

• Εικονογράφηση : Matthias Aregui, Anne - Margot Ramstein
• Σελίδες: 172 έγχρωμες
• Εκδόσεις: Κόκκινο
• ISBN: 978-618-5005-15-3
• Κόστος: € 16,50

Πετάει καλύτερα όποιος έχει ρίζες

Δανείζομαι τον τίτλο από μια πολύ γόνιμη και ουσιαστική συνέντευξη της Ανθής Δοξιάδη που δημοσίευσε  η Ιωάννα Σουφλέρη στο ένθετο Science (σ. 8-9) του Βήματος (α.φ. 16353 15/06/2014). 

   Η συνέντευξη αυτή δόθημε επ' αφορμή του σπουδαίου βιβλίου Ρίζες και Φτερά - Γράμματα σε γονείς της ψυχολόγου Ανθής Δοξιάδη από τις εκδόσεις Ποταμός. Από τον τίτλο αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρόκειται για δύο αντίθετα πράγματα -από τη μία οι ρίζες και από την άλλη τα φτερά- που όμως μπορούν να συνυπάρχουν σε κάθε άνθρωπο. Πόσο μάλλον σε έναν γονέα ή εκπαιδευτικό...

    Η κυρία Δοξιάδη εκφράζει μέσα στα γράμματα που περιέχει το βιβλίο της μεγάλες αλήθειες που είναι ταυτόχρονα και μεγάλες αναγκαιότητες. Δανείζομαι μερικές, οι οποίες αναφέρονται επίσης στη συνέντευξη:

• Δεν υπάρχουν καθολικές αλήθειες και μαγικές συνταγές για την ανατροφή και εκπαίδευση των παιδιών.
• Στην πραγματικότητα, ως γονείς (και ως δάσκαλοι) λειτουργούμε με την επανάληψη: κάνουμε στα παιδιά μας ό, τι έκαναν σε εμάς οι γονείς μας (και οι δάσκαλοί μας)
• Τα παιδιά τα μεγαλώνουμε με την καρδιά και όχι μόνο με το διάβασμα. Οι σημερινοί γονείς (και δάσκαλοι), αναζητώντας το σωστό και το λάθος στα βιβλία, συχνά χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο ένστικτό τους.
• Πώς θα εμφυσήσουμε τον υγιή πατριωτισμό και την εθνική υπερηφάνεια στα παιδιά αυτής της χώρας για την οποία σίγουρα έχουν εισπράξει ότι βρίσκεται σε κρίση; Θα δώσουμε έμφαση σε αυτά για τα οποία μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Μαθαίνουμε στα παιδιά μας καλά τη γλώσσα. Διατηρούμε ένα εκτεταμένο οικογενειακό δίκτυο με παππούδες, θείους, ξαδέλφια. Γνωριζόμαστε και σχετιζόμαστε μαζί τους. Κρατάμε τις παραδόσεις στο σπίτι. Εμπλέκουμε τα παιδιά στην κοινότητα που ζουν (π.χ. παιχνίδι στη γειτονιά). Ταξιδεύουμε όσο μπορούμε για να τους δείξουμε την ωραία αυτή χώρα. Τα μυούμε στην ανάγνωση ελληνικών βιβλίων, στη λογοτεχνία, στην ποίηση, στη μουσική. Τους μιλούμε για ήρωες. Έτσι αποκτούν τα παιδιά την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου, ότι έχουν ρίζες.
• Οι Έλληνες γονείς (και δάσκαλοι) τα πάνε καλά γενικά με τις ρίζες. Με τα φτερά έχουν λίγο πρόβλημα! Δυσκολευόμαστε να αναθρέψουμε (και να εκπαιδεύσουμε) παιδιά που θα φύγουν από τους γονείς τους (και το σχολείο) και θα ανοίξουν τα φτερά τους.
• Μόνο με αγάπη "φυτρώνουν" γερά παιδιά.