zkontonasios: Ένα γεωπονικό πείραμα εξελίσσεται

Κάτοψη τμήματος του ταρατσόκηπου

Οπωσδήποτε δεν κομίζουμε "γλαύκα εις Αθήνας". Κομίζουμε όμως φρέσκα φρούτα και λαχανικά "εις... Αμφιάλην".

Ο λόγος για μια προσπάθεια δημιουργίας χώρου καλλιέργειας στην ταράτσα του σχολείου μας, η οποία προχωρά όλο και καλυτέρα χρόνο με το χρόνο.

Αρχικά έμοιαζε ανέφικτο πώς μια ταράτσα θα μπορούσε να υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, με τον συνάδελφο πως κάτι τέτοιο θα ενθουσίαζε τους μαθητές του σχολείου και πως αυτά θα μας συνέδραμαν σε αυτό το σχέδιο. Όπως και έγινε...

Η προετοιμασίες ξεκίνησαν από μας. Προμηθευτήκαμε την πρώτη χρονιά 5 ξύλινα καφάσια διαστάσεων 1 επί 0,40 επί 0,40, παλέτες για να τα ακουμπάμε, μαρμαράκια για ποδαράκια κάτω από αυτές για να μη σαπίσει το ξύλο, γεωύφασμα για εσωτερική επένδυση, 15 50λιτρα τσουβαλάκια χώμα, λίγο γαρμπίλι για υπόστρωμα του χώματος και καλή απόστράγγιση και μερικά φτυαράκια/σκαλιστηράκια.

Η πρώτη χρονιά πήγε καλά. Τα παιδιά το αγκάλιασαν. Ό, τι φύτεψαν ως έτοιμα σπορόφυτα, βγήκαν: μαρούλια, κρεμμυδάκια, μπρόκολα, λάχανα, λαχανάκια Βρυξελλών, μια... πατάτα το χειμώνα. Φράουλες την άνοιξη με μέθοδο θερμοκηπίου και αργότερα ντομάτες και πιπεριές.

Ταπεινή, αλλά σταθερή η πρώτη συγκομιδή, μας έδωσε θάρρος για την επόμενη χρονιά. Διπλασιάσαμε τα καφάσια και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Είπαμε τώρα να δώσουμε και λίγο χρώμα στα καφάσια...

Η μία πατάτα έγινε τέσσερα καφάσια. Συνολικά 20 κιλά πατάτες αυτή τη χρονιά και εννοείται ξανά μαρούλια κλπ κλπ. για το χειμώνα και την άνοιξη του δώσαμε και κατάλαβε. Όλων των ειδών τα κηπευτικά: ντομάτα, πιπεριές τριών ειδών, αγγουράκια δύο ειδών, μελιτζάνες τσακώνικες και φλάσκες, κολοκυθάκια δύο ειδών. Και ανάμεσά τους...βασιλικά, άλισο και κατηφέδες. Έτσι!!! Να φεύγουν τα βλαβερά έντομα και νά 'ρχονται τα χρήσιμα. Δείτε και παρακάτω.